Capital city

Tweede dag Washington D.C. op 17 mei

De tweede dag in Washington D.C. stond in het teken van het bezoek aan de Arlington National Cemetery, door de miezerregen hing er een beetje mistroostige sfeer op de begraafplaats.

Het is een militaire begraafplaats met meer dan 300.00 graven en elk dag zijn er ongeveer vijftien begrafenissen. Ze verwachten dat over twintig jaar er geen plek meer is op het terrein.

 

 

 

De president van de Verenigde Staten kan er ook worden begraven, dit omdat de president tevens ook de Commander in Chief is. Zo liggen John F. Kennedy, zijn vrouw Jacqueline Bouvier Kennedy en broers Robert F. Kennedy & Kennedy er in een uitgebreid graf begraven. Wat erg zielig is, is dat Anabella en Patrick Kennedy, de doodgeboren en na twee dagen gestorven kinderen er ook rusten. De eeuwige vlam is erg indrukwekkend en krijg gelijk een brok in mijn keel.

The Tomb of the unknowns is beter bekend als het graf van de Onbekende soldaat. Het is een bijzonder graf dat vierentwintig uur per dag, alle dagen van het jaar bewaakt wordt door een speciale unit van het leger. Weer of geen weer, ze staan paraat.

Op de sarcofaag van wit marmer werd in 1932 de beroemde tekst: Here Rests in Honored Glory, An American Soldier, Known but to God vermeld. Ik moet zeggen dat ik een brok in mijn keel kreeg toen ik het las.


Het was erg stil tijdens de ceremonie en het wisselen van de wacht. We waren blijkbaar op een goed tijdstip gekomen want een groep scholieren in hun beste kledij plaatsten een krans bij het graf onder begeleiding van de militairen. Het was de bedoeling dat we ons hand op ons hart hielden wat ik met plezier deed, ik hoop het later nog vaak te mogen doen als ik ooit eens naar Amerika verhuis.

Na de wisseling reden we terug naar het centrum van Washington en verdeelden we ons in kleine groepjes. Het was nog steeds slecht weer en natuurlijk had ik zomerse kleding aan wat helemaal niet comfortabel was, het was warempel koud!

We waren bezig met de wandeling naar het Capitol building maar besloten om te stoppen en niet verder te gaan. In plaats daarvan gingen we snel terug naar het hostel om daarna weer Georgetown te bezoeken omdat veel van de meiden wilden shoppen.

 

Wat is google earth toch een pracht uitvinding! Street view is zo handig als je de naam van een winkel of restaurant niet weet. Je typt de straat in waar je gelopen hebt en kan vanuit je luie stoel er digitaal rondlopen, met een deel van de groep hadden we in Georgetown geluncht in een café. Moest erg lang op mijn eten wachten terwijl iedereen al bijna klaar was, maar het was in ieder geval lekker. Vond het erg jammer dat ik niet meer op de naam van het café kon komen.. op de foto van mijn warme chocolademelk was met chocolade een naam geschreven maar ik kon helemaal niets erover vinden, bleek dat de foto ondersteboven was en er LM stond! *fail*!

Ondersteboven

Ze hadden er een Barnes & Noble boekwinkel waar ik enkele boeken kocht én een trouw tijdschrift. Daar moest de groep erg om lachen, want ik ben natuurlijk pas twintig jaar oud en nog lang niet van plan om te gaan trouwen.. maar vind het zo leuk om naar de plaatjes te kijken en over een perfecte trouwdag te dromen :)

Cupcakes hadden we de dag ervoor al gezien toen we langs Georgetown cupcake reden, vandaag besloten we om cupcakes te halen en die later in het hostel op te peuzelen. Ze werden verpakt in een geinig roze doosje met een bloemsticker.

Foto van mijn vriend Konrad, mijn foto van Judith en mijn cupcakes ziet er niet uit!

Pas op het laatst ontdekten we een overdekt winkelcentrum dat er erg leuk uitzag, helaas hadden we daar geen tijd meer voor. Volgende keer staat het op de planning want ik wil zeker terug naar Washington D.C!

Judith en ik shopten graag bij Abercrombie & Fitch, wat ruikt het lekker daarbinnen!

Eerste "echte" aankoop

Uitzicht vanaf de wc in het Washington D.C. HI hostel

We sliepen met alle meiden van de groep op 1 grote kamer met stapelbedden. Er was geen aparte douche en wc, daarvoor moesten we naar de openbare ruimte. Het hostel beschikte over gratis WiFi wat vooral mij goed uitkwam, daar ik mijn iPod touch bij had. Tijdens het ontbijt raakten we aan de praat met een Nederlandse jongen en een Duitse meneer. Het ontbijt was niet veel soeps maar ik verwachte geen vijf-sterren restaurant voedsel. De tweede avond kregen we een pasta maaltijd van een groep vrijwilligers, het was erg gezellig en we raakten aan de praat met verschillende mensen, waaronder een Amerikaanse vrouw met wie ik het eventjes over de staat Alaska had, dat die nou niet echt op mijn zien-verlanglijstje staat.

Aan het einde van de dag onthaarde ik mijn oksels met een ontharingscrème maar het brandde als een gek! Judith gaf mij haar after sun om erop te smeren maar ik had er geen rekening mee gehouden dat er parfum in zat, ging haast door de grond, zo pijn deed het! Echt rottig want de volgende dag had ik er nog last van :(

Het is nu 0.23 wanneer ik dit stukje afsluit, morgen weer een lange dag! Werk van 08.30 tot 17.30 op de service afdeling wat betekend dat ik voor de koffie zorg, de spoel, de kassa bedien en het schoonhouden van het restaurant. Wel heb ik zondag een vrije dag. Zal proberen morgen de volgende dag te beschrijven (het bezoek aan Shenandoah national park), anders komt het zondag online. :)

Bedankt voor het lezen!