Lake Erie & Shipshewana

Een verslag zal later komen. Ik werk zulke langen uren, word er gek van en ik ben zo moe. Nog tot eind December werk ik en dan ga ik op zoek naar een andere baan.


24 mei 2010


Het was lekker zonnig en warm toen we Chicago verlieten, wel dertig graden. We reden naar het Indiana Indiana Dunes State Park in noordwest Indiana gelegen aan het Michiganmeer. Een paar meiden gingen meteen naar het strand en de rest nam het pad de zandduinen op (vermoeiend!). Eenmaal boven gekomen zakte ik zo diep met mijn voet in het zand dat ik mijn schoen verloor. Dat was wel even schrikken hoor! 

 

Op het strand deed onze reisleider zo'n kleding uit om te zwemmen. Eerst ging hij alleen tot zijn middel in het water. Daarna besloot hij toch helemaal kopje onder te gaan.

Ik zelf vond het water veels te koud en stond alleen met mijn voeten erin. Je kon het water drinken omdat het een zoetwatermeer was.


Het leek ons een leuk idee om foto's te maken van ons terwijl we de lucht in sprongen. Later wilde Judith graag een foto van haar op mijn rug maar dat vond ik niet zo'n goed idee. Op haar rug vond ik ook niet zo geweldig maar uiteindelijk deed ik het toch. We hadden super veel lol.


Na wat te hebben relaxed liepen we terug naar de van. We gingen op weg naar Shipshewana in Amish county. Om eerlijk te zijn was het een beetje ongemakkelijk om daar te zijn, ze hadden veel mooie winkeltjes maar deel van hun geloof is dat je niet ijdel mag zijn en dat zijn wij natuurlijk wel (een beetje). 


Ik sliep een café binnen en achter de toonbank stond een jonge meid, ongeveer 14/15 jaar oud. Ze verkochten zelfgemaakte taarten en jam in allerlei smaken. Ik, Judith en Mel bestelden een sandwich toen Adam opeens naast ons stond. Hij kocht twee taarten als dessert. We gingen buiten op het terras zitten, lekker in de schaduw.


Na ons bezoek reden we verder naar onze camping. De cabins waren deze keer een stuk ruimer. Bij het opzetten van onze gasstellen ging er iets mis en kwam er een grote steekvlam vanaf. Daarna durfde Adam eigenlijk niet meer zo goed vuur te maken maar het lukte toch. Het avondmaal bestond uit pasta met kaas en vleesballetjes. Als dessert namen we de taart. Er zaten verschillende soorten bessen in, erg lekker!


Het enige negatieve was dat Judith en ik ongelofelijk veel door muggen zijn gestoken. Ik had twee grote jeukende bulten op mijn gezicht, rug, benen (daar waren we het meest gestoken, was haast ondraagbaar om niet te krabben!), armen en nek.


Die avond besloten we om naar Wallmart te gaan. Aan het begin van de reis zei Adam dat als iemand te laat was, hij of zij moest dansen. Judith zei dat Adam om zeven uur vroeg aan de groep of ik moest dansen (ik was te laat) en ze zeiden allemaal ja (gemene mensen zeg ;)) Om vijf over zeven was ik er nog steeds niet en had Adam blijkbaar gezegd dat ik zeker moest dansen. Ik voelde de bui al hangen toen ik naar de auto liep! Ze hadden de deuren op slot gedaan en ik mocht er pas in als ik gedanst had rofl ;)